Aangekomen in Bratislava

Zo, deel twee van de reis zit er inmiddels ook weer op. En net als gisteren, verliep ook dit deel weer helemaal goed! Het voordeel t.o.v. gisteren was dat we nu alechts de helft van het aantal kilometers hoefden te reizen. Daarom hebben we vanmorgen rustig aangedaan en zijn we om 10.00 uur vertrokken. Merte met opnieuw een cadeau voor onderweg in de aanslag en haar koptelefoon inmiddels weer op haar hoofd.Ze heeft er weer zin in, dat merk je aan alles; ze lacht en grapt wat af en hangt ondertussen met haar eigen fotocamera de paparazzi uit;-) Ondertussen jubelt ze op de achterbank vol enthousiasme de verschillende kinderliedjes mee.
Berto heeft opnieuw de hele weg gereden waardoor Aafke alle tijd had om zich nog meer te verdiepen in o.a. de hechting bij adoptiekinderen. Je kunt tenslotte nooit goed genoeg voorbereid zijn...

Om 14.30 uur waren we in Bratislava, de hoofdstad van Slowakije. Zoals de meesten van jullie weten, wil Berto altijd en overal goed voorbereid zijn en met zo min als mogelijk onverwachte dingen te maken krijgen. Dus er zat niks anders op dan eerst eens op zoek te gaan naar de straat waar we morgenochtend om 10.00 uur een afspraak met de advocaat hebben. Daar aangekomen en rondkijkend, besluiten we om morgenochtend niet met eigen vervoer vanaf het hotel naar hem toe te rijden, maar ons luxe te laten brengen door een taxi. Scheelt ons zorgen over de VW;-)

Na ons ingecheckt te hebben, hebben we onze bagage naar onze kamer gebracht en zijn we gelijk weer naar buiten gegaan. Heerlijk frisse lucht happen en kijken of onze benen ons nog konden dragen. Dat onze billen ons kunnen houden, weten we inmiddels wel na de rit van gisteren en vandaag...
Aafke stelt voor de heenweg anders te lopen dan de terugweg. En dat was een goed plan van haar, want anders was het haar nooit gelukt om zo'n eind vandaag met z'n drietjes te lopen (als jullie begrijpen wat we bedoelen...) Kort gezegd komt het er op neer dat de heenweg korter was dan de terugweg naar ons hotel, doordat we hier de weg niet helemaal goed weten:-) Onderweg hebben we heerlijk een pizza/cordon blue met patat gegeten en hebben we onze reis per voet verder vervolgd. Toen we uiteindelijk bij ons hotel aankwamen, was onze unanieme conclusie (zelfs die van Merte, onze heldin die ook vandaag geen één keer heeft gemopperd of 'geklaagd' over wat dan ook!) dat deze wandeling best heel erg lekker was. Het weer speelt vast ook mee. Je kunt hier zonder jas naar buiten (even ter aanvulling; zonder het koud te hebben)!

Omdat het inslapen van Merte gisteren nóg wat langer duurde dan gehoopt, hebben we er voor gezorgd dat ze echt om 19.00 uur, gedoucht en wel, in bed lag. En dat is gelukt. En het lijkt er op dat ze inmiddels al slaapt! (tenzij ze ons op dit moment voor de gek houdt...)
Ook wij zullen vanavond waarschijnlijk redelijk op tijd naar bed gaan. Vannacht was het zo warm en benauwd op de kamer dat we niks anders kunnen zeggen dan dat we thuis lekkerder slapen dan in Passau...Oftewel, vannacht hebben we onze ogen vaker opengedaan dan we thuis gewend zijn..

Zoals gezegd zal morgen de eerste officiele gebeurtenis gaan plaatsvinden, namelijk het gesprek met de advocaat. Na dit gesprek stappen we onze volle;-) bus weer in en rijden we daadwerkelijk naar de plaats waar Sebastian ook is: Michalovce. Daar waar het ware avontuur dan ook echt en helemaal van start gaat!!