(Half) Dagje Kosice
Door: Berto en Aafke
Blijf op de hoogte en volg Sebastian
19 April 2012 | Slowaakse Republiek, Michalovce
Even als voorafje: omdat de hele dag het internet bij het hotel er uit lag, waren we helaas niet in de gelegenheid eerder dit verslag en de foto's op het web te plaatsen....
En dan hierbij alsnog de terugblik op gisteren (oftewel, woensdag 18 april)
Ook vannacht heeft ons kereltje de hele nacht doorgeslapen. Het is Merte die ons elke ochtend wekt. Merte ligt naast mama op een matras en mama is dan ook de gelukkige die elke morgen rond 6.45 a 7.00 uur een zacht vingertje op haar wang voelt tikken: “Mama, mag ik er al uit om te gaan spelen?”
Elke keer opnieuw probeert Aafke Merte weer zover te krijgen dat ze zich toch nog een keer omdraait, maar helaas tot nu toe zonder succes. Althans, dan is het slechts voor max. 10 minuten. Over een x-aantal jaren zal dit wel eens anders kunnen zijn. Dan moet ze wellicht door ons juist uít bed getrommeld worden;-)
Hoe dan ook. Zodra Merte het bed uit is, gaat ze even bij de deur van Sebastian luisteren of ze hem al kan horen. Elke keer hoopt ze natuurlijk van wel, maar helaas moet ze tot nu echt nog even op hem wachten. Vanmorgen om 7.30 hoorde ze hem dan echt; “joepie, hij mag er uit!”
Zo gezegd, zo gedaan. En ja hoor, eerst weer op het potje. Na even wachten kwam er uiteindelijk een plas en was het tijd om aan te kleden en samen te ontbijten.
Na het ontbijt zijn we de auto ingestapt om naar Kosice te gaan. Aan het begin leek het er op dat het Sebastian helemaal niet meer uitmaakte dat hij in de auto zat. Maar na ongeveer 15 minuten vond hij het wel welletjes geweest en begon hij meerdere ontevreden geluidjes te maken die tegen de grens van het huilen aan zaten. We keken elkaar niet veelbelovend aan: “Hoe zal het straks gaan als hij twee dagen in de auto moet zitten (lees 1400 a 1500 km)???” Tot nu toe zijn we hierover nog niet helemaal gerustgesteld… Maar we houden de moed er in hoor, het is tenslotte nog niet zover.
We hebben hier nog tijd om wat met hem te oefenen door er met de auto wat meer en langer op uit te trekken.
Merte daarentegen heeft zich in de auto opperbest vermaakt met de papieren aankleedprinsesjes. Het auto-tabletje lijkt deze hele reis (dus ook de lange heenreis van Nederland naar Slowakije) inderdaad goed aan te slaan, want in tegenstelling tot hele andere ervaringen die ze met autorijden heeft, is tot nu toe alles nog bij haar binnengebleven. Gelukkig!
Aangekomen bij het overdekte winkelcentrum van Kosice, hebben we Sebastian eerst maar eens een eindje zelf laten lopen. Even zijn beentjes strekken en energie opdoen. We zagen dat dit hem goed deed. Binnengekomen ontdekten we al snel een leuk en vrij groot speeltoestel met pal daarnaast een soort ‘open’ restaurantje. Gelijk waren wij er samen uit: Berto zou daar wat gaan drinken terwijl de kinderen heerlijk zouden kunnen spelen en Aafke zou wat gaan rondhangen in de kledingwinkels. Deal! Iedereen heeft zich vermaakt:)
Na vervolgens verder met elkaar nog wat rondgehangen en gelopen te hebben en een broodje te hebben gegeten (ja ja, we hadden er ‘zelfs’ al ’s morgens aan gedacht om zelf brood voor Sebastian mee te nemen, incl. zijn eigen bordje;-)) zijn we uiteindelijk om 14.00 uur weer naar huis gereden. Sebastian sliep gelijk in de auto. Dat kon ook bijna niet anders…..
Toen we weer in ons appartement waren, heeft Aafke gelijk de laptop gepakt en is naar het hotel gegaan om weer een verslag met foto’s op het web te plaatsen.
Op Mertes verzoek hebben de kids tegen het eind van de middag heerlijk samen in bad gezeten. Vervolgens eten gekookt, opgegeten en Sebastian op het potje voor zijn grote hoop…..
Dit keer werd hij hier minder vrolijk van… We leerden zo ook een andere kant van hem kennen; echt verdriet, dan weer wat protestklanken, dan weer verdriet, dan weer lachen en…….uiteindelijk toch het gewenste resultaat;-) Daarna bleef hij een beetje hangerig en qua lachen/huilen wat wispelturig. Het leek ons het beste om hem naar bed te doen, want volgens ons was hij gewoon verschrikkelijk moe. En deze gedachte klopte wellicht, want met 2 minuten sliep hij!
Merte mocht ondertussen nog even een filmpje afkijken: “Mama, nu ben ik echt de grote zus he, want Sebastian slaapt al en ik kijk nog tv!” Die schat!!!
Maar toen was het om 19.45 uur toch ook echt tijd voor haar. Na nog even gezellig met z’n drietjes op haar bed te hebben gekletst en het gebedje te hebben gezongen, deed ook zij haar ogen dicht.
En zo zijn we ondertussen op het punt aangekomen van nu. Voordat Berto Aafke weer gaat verlaten, drinken we nog even samen een kopje koffie/thee (is er misschien wéér een interessante wedstrijd op tv?? Even voor de helderheid; in het appartement doet de tv het niet…).
Nee zonder gekheid, Aafke vindt dit geen probleem. Het gaat slechts om 2 avonden. Plus volgende week….;-)
Morgenmiddag komt de psycholoog weer langs en daarna hebben we nog een afspraak met de professionele moeder. ’s Ochtends zullen we waarschijnlijk ons dagelijkse uitstapje weer maken.
Ja ja, naar niks minder leuks dan naar de Tesco (supermarkt)!!
En dan hierbij alsnog de terugblik op gisteren (oftewel, woensdag 18 april)
Ook vannacht heeft ons kereltje de hele nacht doorgeslapen. Het is Merte die ons elke ochtend wekt. Merte ligt naast mama op een matras en mama is dan ook de gelukkige die elke morgen rond 6.45 a 7.00 uur een zacht vingertje op haar wang voelt tikken: “Mama, mag ik er al uit om te gaan spelen?”
Elke keer opnieuw probeert Aafke Merte weer zover te krijgen dat ze zich toch nog een keer omdraait, maar helaas tot nu toe zonder succes. Althans, dan is het slechts voor max. 10 minuten. Over een x-aantal jaren zal dit wel eens anders kunnen zijn. Dan moet ze wellicht door ons juist uít bed getrommeld worden;-)
Hoe dan ook. Zodra Merte het bed uit is, gaat ze even bij de deur van Sebastian luisteren of ze hem al kan horen. Elke keer hoopt ze natuurlijk van wel, maar helaas moet ze tot nu echt nog even op hem wachten. Vanmorgen om 7.30 hoorde ze hem dan echt; “joepie, hij mag er uit!”
Zo gezegd, zo gedaan. En ja hoor, eerst weer op het potje. Na even wachten kwam er uiteindelijk een plas en was het tijd om aan te kleden en samen te ontbijten.
Na het ontbijt zijn we de auto ingestapt om naar Kosice te gaan. Aan het begin leek het er op dat het Sebastian helemaal niet meer uitmaakte dat hij in de auto zat. Maar na ongeveer 15 minuten vond hij het wel welletjes geweest en begon hij meerdere ontevreden geluidjes te maken die tegen de grens van het huilen aan zaten. We keken elkaar niet veelbelovend aan: “Hoe zal het straks gaan als hij twee dagen in de auto moet zitten (lees 1400 a 1500 km)???” Tot nu toe zijn we hierover nog niet helemaal gerustgesteld… Maar we houden de moed er in hoor, het is tenslotte nog niet zover.
We hebben hier nog tijd om wat met hem te oefenen door er met de auto wat meer en langer op uit te trekken.
Merte daarentegen heeft zich in de auto opperbest vermaakt met de papieren aankleedprinsesjes. Het auto-tabletje lijkt deze hele reis (dus ook de lange heenreis van Nederland naar Slowakije) inderdaad goed aan te slaan, want in tegenstelling tot hele andere ervaringen die ze met autorijden heeft, is tot nu toe alles nog bij haar binnengebleven. Gelukkig!
Aangekomen bij het overdekte winkelcentrum van Kosice, hebben we Sebastian eerst maar eens een eindje zelf laten lopen. Even zijn beentjes strekken en energie opdoen. We zagen dat dit hem goed deed. Binnengekomen ontdekten we al snel een leuk en vrij groot speeltoestel met pal daarnaast een soort ‘open’ restaurantje. Gelijk waren wij er samen uit: Berto zou daar wat gaan drinken terwijl de kinderen heerlijk zouden kunnen spelen en Aafke zou wat gaan rondhangen in de kledingwinkels. Deal! Iedereen heeft zich vermaakt:)
Na vervolgens verder met elkaar nog wat rondgehangen en gelopen te hebben en een broodje te hebben gegeten (ja ja, we hadden er ‘zelfs’ al ’s morgens aan gedacht om zelf brood voor Sebastian mee te nemen, incl. zijn eigen bordje;-)) zijn we uiteindelijk om 14.00 uur weer naar huis gereden. Sebastian sliep gelijk in de auto. Dat kon ook bijna niet anders…..
Toen we weer in ons appartement waren, heeft Aafke gelijk de laptop gepakt en is naar het hotel gegaan om weer een verslag met foto’s op het web te plaatsen.
Op Mertes verzoek hebben de kids tegen het eind van de middag heerlijk samen in bad gezeten. Vervolgens eten gekookt, opgegeten en Sebastian op het potje voor zijn grote hoop…..
Dit keer werd hij hier minder vrolijk van… We leerden zo ook een andere kant van hem kennen; echt verdriet, dan weer wat protestklanken, dan weer verdriet, dan weer lachen en…….uiteindelijk toch het gewenste resultaat;-) Daarna bleef hij een beetje hangerig en qua lachen/huilen wat wispelturig. Het leek ons het beste om hem naar bed te doen, want volgens ons was hij gewoon verschrikkelijk moe. En deze gedachte klopte wellicht, want met 2 minuten sliep hij!
Merte mocht ondertussen nog even een filmpje afkijken: “Mama, nu ben ik echt de grote zus he, want Sebastian slaapt al en ik kijk nog tv!” Die schat!!!
Maar toen was het om 19.45 uur toch ook echt tijd voor haar. Na nog even gezellig met z’n drietjes op haar bed te hebben gekletst en het gebedje te hebben gezongen, deed ook zij haar ogen dicht.
En zo zijn we ondertussen op het punt aangekomen van nu. Voordat Berto Aafke weer gaat verlaten, drinken we nog even samen een kopje koffie/thee (is er misschien wéér een interessante wedstrijd op tv?? Even voor de helderheid; in het appartement doet de tv het niet…).
Nee zonder gekheid, Aafke vindt dit geen probleem. Het gaat slechts om 2 avonden. Plus volgende week….;-)
Morgenmiddag komt de psycholoog weer langs en daarna hebben we nog een afspraak met de professionele moeder. ’s Ochtends zullen we waarschijnlijk ons dagelijkse uitstapje weer maken.
Ja ja, naar niks minder leuks dan naar de Tesco (supermarkt)!!
-
19 April 2012 - 18:17
Fam. Den Boer:
Hallo, Berto, Aafke en Merte,
Allereerst van harte gefeliciteerd met jullie zoon en broertje. Wat fijn dat alles zo goed gaat.
We wensen jullie via deze weg dan ook nog veel meer plezier en lol met elkaar toe.
Zo te lezen komt dat wel goed ;)
Groeten van Peter-Jan, Carlien, Aline en Thijs. -
19 April 2012 - 18:20
Arris En Willy:
hallo allemaal, even laten weten dat we jullie verslag elke dag lezen:-)
gelukkig maken jullie ook de gewone dagelijkse dingen met Sebastian mee, naast lachen kan hij ook huilen, of ergens geen zin in hebben en dag mag ook....
tot nu toe gaat het goed in de auto, al is hij het lange zitten nog niet gewend (en de emmer was niet nodig:-). maar zoals jullie zeggen, je hebt nog de tijd om wat meer rond te rijden daar. de benzine kost er zeker geen 1.85 euro? haha
Merte is gelukkig ook niet misselijk, wat een opluchting!
geweldig dat jullie zoveel moeite doen met de verhalen te vertellen en de foto's erbij te plaatsen, dank je.
een dikke knuffel van ons, voor jullie alle vier -
19 April 2012 - 18:30
Silke:
Aah wat een schatjes zo samen !
Ik hoop dat jullie snel weer thuis zijn,
want dan kan ik m'n lieve buurjongetje zien! :)
xxx Silke. -
19 April 2012 - 18:46
Fam.Brunt:
Wat geweldig om te zien hoe gelukkig jullie nu al zijn met z'n vieren,echt ontroerend!
Merte,wat leuk om te zien dat jij de trotse grote zus bent !
Lekker genieten met z'n allen! -
19 April 2012 - 19:12
Erik En Siska:
Hoi gezinnetje,
We genieten elke dag weer van jullie berichten, wat gaat het goed zeg!! even doorbijten nog en dan zien we jullie weer.
We herkennen veel van jullie verhalen, vooral over het vullen van de dagen, maar dat gaat jullie goed af, en zeker Merthe als grote zus kan hierin haar steentje bijdragen, fijn!!
Lieve groetjes van de meiberg in Aalten -
19 April 2012 - 19:30
Rudy & Diana:
Elke keer weer even kijken of er weer een nieuw verslag is.......en jaaa hoor, er is er weer één!
Zo leuk! Wat zijn jullie een mooi gezinnetje! Jullie stralen gewoon, heerlijk om te zien!
Alle goeds en een goede tijd daar nog. Denken veel aan jullie! xx -
19 April 2012 - 19:47
Pa En Ma Westerterp:
Zo, na lekker uit eten met collega's weer een nieuw verslag gevonden.
Ik ben blij dat Sebastian nog niet 'volmaakt' is en hij ook soms wat minder goed gestemd is, valt er ook nog wat op te voeden ;-) .
Lekker, zo'n dagje weg. Kralovsky Chlmec staat toch ook nog op het programma?
Zeg Merte, je kunt misschien wel het spelletje doen: wie kan het langste slapen.....dan heeft je moeder ook even wat meer slaap.
Liefs weer van hier, (o)pa en (o)ma -
19 April 2012 - 20:33
Erjon En Roelie:
AH, weer een verslag in de mailbox. leuk.
Fijn dat het goed gaat.
Hier in Nederland gaat het ook goed hoor. wel koud!!!
Nou luitjes, nog even de kiezen op elkaar ( haha, niet zo lettelijk als mij) en dan tot heeeel gauw.
gr. Roelie en Erjon -
19 April 2012 - 20:56
Fam Rots:
Weer een dag verder met nieuwe ervaringen, prachtig om te lezen! En wat gaat het goed, heel bijzonder :)
groet van ons allen, Renske.
ps. Vanavond was er op de tv, van de EO natuurlijk ;), het programma Railaway aan. En hierbij ging de treinreis door Slowakije, hier kwam ik tijdens het knipsen achter. Ik vond het op dat moment wel toevallig, want dacht ik net even niet aan jullie, dat deed ik dus toen wel weer :) -
19 April 2012 - 21:40
De Wildenbeestjes:
hai hai!
Wat een fantastische foto's weer! Bij sommige zwijmelen we echt helemaal weg...
Wat mooi om te zien en te lezen dat Merte zo'n goede grote-zus is: zoals ze zich over haar broertje ontfermt, samen speelt, hem dingen leert, en ook lekker geniet van de voordeeltjes daarvan! :) Leuk hoor!
We zijn blij dat het zo goed blijft gaan!
Weer een goede nachtrust gewenst en hopelijk 'tot morgen'!
Groetjes, Harald, Wieteke, Nina en Bastiaan -
19 April 2012 - 21:53
(o)pa Van Deelen:
Kinderen ,ik vind het geweldig, zeker nu jullie er achterkwamen dat Sebastian ook heel gewoon een klein mensje is.
Bijzonder lief maar soms ook even wat anders.
Wordt het ook niet zo eentonig, he. En, hij heeft al een een grote zus die hem ook wel kan vermakenheb ik gezien op de foto's.
Fantastisch Merte. Jullie zijn al over de helft, dus wij hopen tot gauw.
(O)pa van Deelen. -
20 April 2012 - 08:01
Oma V Deelen :
Hallo kinderen wat ziet het er allemaal gelukkig uit !.
Berto misschien moet je eens met Wiltink praten ,
of je mag ruilen met de auto !Merte heeft nergens geen last van .haha .
wij gaan vandaag met de fam v Deelen op stap naar Janneke en Kees
in Klundert en vanavond uit eten met z,n allen .
groetjes en kusjes ma -
20 April 2012 - 14:15
Mariska:
Hallo allemaal, ik zit nog net even in mijn eetkamer het laatste nieuws van jullie te lezen. Ik heb tussen de bedrijven door op school (project, afscheid Aat, magazine Aat) elke dag meebeleefd, maar nog maar een of twee keer van mij laten horen.
dus nu nog maar een keer dan. Fantastisch dat het zo goed gaat met jullie viertjes. Als je het verslag leest en de foto's ziet, gaat het voorspoedig. Inderdaad zitten er ook andere momenten bij. Maar dat hoort natuurlijk bij een kind van een jaar.
Nog een week en dan mogen jullie die lange reis naar huis maken. Gaat vast wel goed komen met Sebastian in die auto. Hij wendt er nu ook langzaam aan.
Ik vertrek vanavond naar Alanya voor een vakantie aan het strand. En de vooruitzichten zijn goed: 25 graden.
Waarschijnlijk kan ik jullie blijven volgen in het hotel. Dat hoop ik dan maar.
En Merte, wel fijn dat die pilletjes nu goed werken bij het autorijden.....dan is het ook niet meer zo vervelend om helemaal naar Zeeland te rijden.
Liefs en een dikke kus van Mariska. En speciaal voor Merte: weet je het hele rijtje nog: ik hou van jou, ich liebe dich en dan?.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
